Lange leren jas
Ik liep door de straat. Het was ongeveer zeven uur in de avond. Mijn zwarte leren laarzen met hakken klikten op het trottoir en het geluid galmde door de straat.
Normaal gesproken zou ik een taxi hebben genomen, maar mijn bestemming lag maar een kilometer van mijn huis, dus waarom geld uitgeven aan vervoer. En ik hou sowieso van wandelen.
Ik liep snel, zoals mijn gewoonte is, maar na een tijdje ging ik langzamer lopen. Er was geen haast bij, want ik was keurig op tijd. Ik stopte mijn telefoon in mijn handtas en keek naar Parijs terwijl de nacht langzaam opkwam. Mensen zitten buiten op het terras, ondanks dat het behoorlijk koud is. Voor de bar staan, apéro drinken, vieren, lol maken, genieten van het moment. En dus volgde ik hun voorbeeld. Wandelen en genieten van het moment.
De sfeer van Parijs ‘s nachts overspoelde me elke keer als ik ‘s avonds uitging. Stad van licht en liefde.
Ik glimlachte bij mijn gedachte. Wat ben ik een hulpeloos romantisch mens.
Er kwam een man de straat oversteken. Hij was lang en behoorlijk knap. Hij keek mij niet aan, omdat zijn ogen op iets anders gericht waren: mijn jas. Hij zag er totaal gehypnotiseerd uit.
Hij passeerde mij en liep verder. Ik voelde dat mijn jas hem niet koud had gelaten, dus draaide ik me om om er zeker van te zijn dat ik me niet vergiste.
De onbekende man stond als een steen naar mij te kijken.
Ja, ik had het niet mis.
Ik draaide mij om en vervolgde mijn weg.
Opeens hoorde ik een stampend geluid, alsof iemand achter mij aan rende.
Hij rende weg en stopte voor mij, terwijl hij snel een briefing gaf na de 50 meter die hij moest overwinnen om mij in te halen.
“Goedeavond,
Weet je, normaal doe ik dit niet, maar je trok mijn aandacht en ik wil de kans niet missen. Dus ik dacht: ik vraag het, en hier ben ik.”
“Het is de jas, nietwaar?”
“Ja, de jas heeft echt indruk op mij gemaakt, maar het gaat natuurlijk niet alleen daarover.”
“Natuurlijk niet. Als je het in de etalage zag, zou je er niet achteraan rennen.”
“Absoluut niet.
Het heeft mij totaal knock-out geslagen. Ik begrijp niet waarom.”
‘Ik denk dat ik het antwoord op je vragen heb.’
“Zul jij? Vertel me alsjeblieft het geheim van je zwarte leren jas.”
“Je wilt weten waarom je je er zo toe aangetrokken voelt? Wat schuilt er achter zijn kracht? En waarom heb je mij opgemerkt terwijl er zoveel mensen bij ons op straat zijn?”
Luister, ik zal je vertellen…”
DE KRACHT VAN DE LANGE LEREN JAS
